Vandaag om 13 uur moest ik me melden int ziekenhuis
Er stond een hart catherisatie gepland
En ik zag er tegenop dat wil je niet weten
1 op de 1000 overlijden aan een Hart Catherisatie
( niet zelf verzonnen t staat in de bijgevoegde folder )
En ik wilde niet die ene zijn laten we eerlijk zijn ...
Omkleden naar een Blauw Jomanda gewaad
Sokken mochten aan blijven
Daar lig je dan Jomanda blauw gewaad aan je haar in een muts
Te wachten op wat komen gaat ..
Met al wel een kalmerings- tabletje ..
En T was weer een groot drama om een infuus naald te zetten
Weer div zusters erbij om het gedaan te krijgen
Hij zat maar net aan ... maar ik was het graven wel zat
Dus besloten ze dat hij zo dan maar goed genoeg in de ader zat
In samen spraak met de Cardioloog ...
Dan ben je aan de beurt en wil je het liefst hard wegrennen
Laat maar t hoeft niet ... zo erg zag ik er tegenop
En hoe een ander het ook ervaart das hun ding ik scheet peultjes ...
Eenmaal op de operatie tafel kreeg ik nog wat exstra kalmerends
Groot scherm om mee te kijken en ik kon maar niet stoppen met rillen
"Waar gaat u de catherisatie uitvoeren "in mijn lies of pols ?
In uw Pols En in uw Lies we gaan een linker en rechter catherisatie uitvoeren
In alle eerlijkheid heb ik in mijn lies alleen de verdoving gevoeld
En als de camera/slangetje door je aders glijdt voel je niets
Maar in mijn hart voelde ik toch wel een "friemeltje ....
En sloeg mijn hart zelfs n paar keer over
Maar dat schijnt de cardioloog zelf te veroorzaken
Metingen foto's bloedmonsters en weefselmonsters werden afgenomen
En toen was het onderzoek rechts klaar .. camera eruit en kraantje dicht ..
Maar ja toen een infuus zetten in mijn rechterarm ...
Wederom voelde ik de verdoving maar evengoed voelde ik m murrelen in mijn pols
Tranen biggelden over mijn wangen combi spanningen en pijn
Dus de cardioloog besluit een extra verdoving te geven
EN daarna voel ik wel gemurrel maar geen pijn meer HOE FIJN !
ALs de camera mijn hart weer bereikt voel ik weer "gekriebel
Maar ook wat druk en een wat benauwend gevoel
Ook dat schijnt er allemaal bij te horen
De contracterende vloeistof was als sambal door mijn aderen
En ook de andere vloeistof voelde ik goed in mijn aderen
Maar in alle eerlijkeheid duurde dat zeg ff net 20 seconden ...
5 kwartier later mocht ik terug naar de dagverplegingzaal
Zo blij dat ik Lex weer zag "Ik ben er nog hoor ..
Nu wat uren plat liggen om de spanning in mijn lies en pols te beperken
Na een paar uur mag ik zitten en word er bloed afgenomen uit mijn lies
( stolselproef ) die bleek goed te zijn dus dat infuus mocht eruit .
Een drukverband ervoor in de plaats om lekken te voorkomen
Aan mijn rechterarm zit een drukventiel armband
Waar de cardioloog druk in heeft gepomp om druk op die ader te houden
En elk uur halen de zuster/broeder er wat lucht uit
Tot de band leeg is en ook dat eraf mag .. grote pleister erop ..
Maar weg mag ik nog niet .. dat word pas tegen een uur of 19 vanaaf ..
Dus krijg ik een lekkr bordje bami ketjap geserveerd
En eigenlijk mag Lex daar niet in mee delen
Maar er zal zat in de maaltijd dat de broeder ( Bert ) ook voor lex een bordje had
Onder het mom van "ik heb het over twee borden verdeeld
Als u genoeg heeft kab u man de rest opeten .... "Knipoog "
Dan mag ik mijn kleren aan doen hoe heerlijk het Jomanda gewaad mag uit ..
Wat wel zo fijn was want toen ik ging plassen zat een flap ervan nog onder mijn gat
"Ahum hoezo lekkr suf van de kalmeringsmiddelen
En nu lekkr thuis waar de dames Bull niets snappen van de vreemde luchtjes om me heen
Zeker niet snappen dat mama Ellen niet met hun speelt
Tja Sorry Kids ... de komende 7 dagen mag ik niet tillen niet gooien
Niet sporten niet fietsen geen auto rijden en dien ik mij sjakies te houden
En dan afwachten wat a.s woensdag voor uitslagen uit de bus zullen komen ..
Maar voor nu zoooo dankbaar dat dit stukje achter de rug is ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten