Zo dan ik ben in een euforische stemming en waarom dan wel ??
Ik heb net ontslag genomen en dat voelt mega mega lekkr
Een ware last is van mijn schouders af letterlijk en figuurlijk ..
Een paar leuke collega's zal ik zeker gaan missen
Dit was voor mij officieel de laatste beursdag in Gorinchem voor 68 degrees
Dus geen foto's of verslagen meer over mijn werkzaamheden aldaar
Ik kwam binnen had al n blaf en n grom te pakken
Meningen verschillen of dat terecht was of niet dat wil ik r nog bij vermelden
Op de werkvloer n rare sfeer
Ik heb wat dingen duidelijk proberen te maken naar n collega toe
Waarom men zo op haar reageren zoals ze doen !
Wat erin resulteerde dat ik het op kantoor kon herhalen
Werd van de werkvloer afgehaald en kreeg nog net geen Spotlight op mijn gezicht !
Gelijk ook aangegeven dat niet als prettig te ervaren
Dat ik best de grove lijnen wilde herhalen maar geen namen zou noemen
Iets wat ik via via vernomen heb .. je kan veel van me zeggen maar ben geen verrader
Anyways meteen aangegeven dat ik t sfeertje wel beu was...
Terug op de werkvloer dacht ik ....................
What the F... doe ik hierik word er niet gelukkig van en m,n knip ook niet eens
( tweede baan dus er gaat dan n boel belasting vanaf waardoor je ni bijzonder veel over houdt)
Ik ben nog wel zo plichtsgetrouw dat ik dacht ik maak netjes mijn uurtjes van vandaag af
Maar toen ik de kans kreeg om eerder weg te gaan heb ik dat meteen gedaan
Degene die mijn blogs trouw lezen weten dat ik het al n tijdje zat was
De organisatie , collega;s de roddel en achterklap. t onbeschofte beurspubliek
Zal ik gemist worden ??? geen idee dont know dont care
Waarschijnlijk voor mij 100 anderen die er weer tijdelijk in zullen trappen
Nooit gedacht dat Ontslag nemen zo bevrijdend kon werken !!
